Een belangrijk speerpunt van Van der Vlist is continuïteit. Niet alleen van de bedrijfsvoering, maar met een nadruk op relaties. In deze column zullen een aantal personen in de organisatie het woord doen die al langer dan 30 jaar in dienst zijn, een blijk van een exceptioneel langdurige relatie. Vandaag neemt Herman (64 jaar, 42 jaar in dienst) ons mee in hoe hij verbonden is geraakt aan Van der Vlist, waardoor hij al zo lang werkzaam is in de organisatie, en hoe hij de organisatie heeft zien ontwikkelen door de jaren heen.
Ik ben begonnen toen het bedrijf nog in Hoogblokland zat. Ik ben toen door een medewerker van Van der Vlist, Piet Bikker (de vader van Jaap Bikker - Project Manager bij Van der Vlist Projecten) benaderd, of ik even een ritje mee kon. Aan het einde van de dag kreeg ik de vraag: ‘kan je morgen weer?’. Dit ging de hele week zo door. Richting het einde van de week kreeg ik de instructie om zaterdag even langs te komen, dan zouden we wel even kijken.
’s Zaterdags liep ik dus bij Van der Vlist het terrein op, en kwam er iemand op me afstappen (achteraf was dit Jaap van der Vlist sr.) met de opmerking: ‘kom, we gaan even een auto voor je uitzoeken’. Dat is gebeurd, en toen ben ik niet meer weggegaan.
Jaap van der Vlist had het bedrijf destijds al overgenomen van zijn vader, Dirk sr. Elke zaterdag probeerde je om 10 uur op Hoogblokland te zijn, want dan werd er nog bij Dirk sr. en tante Marie in de keuken koffiegedronken met ontbijtkoek. Daarna hoorde je de uiteindelijke planning voor de volgende week.
Vroeger kreeg je om de 2 à 3 jaar een andere auto. De eerste auto’s (bijvoorbeeld de witte DAF in de foto’s) kregen na de verlopen periode weer een andere eigenaar. Mijn vijfde auto was de eerste 4-assige DAF 95.400, die ook tussen de foto’s staat. Toen heb ik tegen Jaap sr. gezegd dat ik voortaan niet steeds meer een nieuwe wilde, maar ze liever zelf opreed. En zo is dat gebeurd!
Toen ik kwam werken waren sommige auto’s een andere kleur en kon je aan de auto vaak precies zien wie eraan kwam. Op een gegeven moment kwam er een nieuw unaniem design. Dit bestond uit de welbekende oranje kleur, die al langer in gebruik was, het transportembleem (dit had wat weg van het oude DAF logo), en een zwarte deur. Later werd dit de oranje kleur met een gele en groene streep, wat uiteindelijk is opgevolgd door het huidige design: de oranje kleur met de powerbutton en de slogan.
Ik heb altijd plezier in het werk gehouden. Toen ik begon mocht je veel zelf knutselen, denk bijvoorbeeld aan een nieuwe spoiler onder je truck bouwen. We knutselden niet alleen aan de trucks, maar pasten ook zelf trailers aan, dat vond ik echt een mooie tijd. Op een gegeven moment hadden we een projectteam dat alles zelf maakte en aanpaste. Helaas kon dit destijds door de crisis niet worden voortgezet. Ik heb wel nog altijd een passie voor het repareren en aanpassen van dingen. Mijn kleinkinderen zeggen vaak: ‘als opa het niet kan maken, kan niemand het’, een compliment van de eerste klasse!
Wat ik altijd heb gewaardeerd aan het bedrijf, is dat je ook iets verkeerd mag doen. Soms gaat er iets fout, of loopt iets niet lekker. Je krijgt dan de kans om het nog eens te proberen. Daarnaast vind ik het werk nog altijd mooi. Vroeger gingen we wel verder weg, maar dan was het een onbreekbare regel dat je minimaal om de week naar huis vloog om bij je gezin te zijn. Werk is belangrijk, maar het gezin blijft altijd centraal staan. Het verste weg dat ik destijds geweest ben is een rit naar Marokko en een rit 400 kilometer achter Moskou. Tegenwoordig rij ik nog kriskras door Europa en heb ik regelmatig een ritje naar mijn favoriete bestemming, Spanje.
Door de jaren heen is Van der Vlist enorm gegroeid. In de tijd van Jaap van der Vlist was er vooral groei binnen het transport, onder andere door verschillende overnames. Onder de huidige directie is het bedrijf meer richting andere activiteiten gaan groeien, bijvoorbeeld de haven- en terminalactiviteiten.
Een andere verandering is dat mensen vroeger vooral veel praktische vakkennis hadden. Nu zie je dat mensen meer theoretisch opgeleid zijn en dat mensen met vakkennis moeilijker te krijgen zijn. Nieuwe medewerkers moeten vaak nog veel praktijk leren, maar daar is ruimte voor.
Door de jaren heen heb ik veel mooie ritten mogen doen, heb ik veel bijrijders gehad (waarvan er nu nog diverse binnen Van der Vlist werkzaam zijn), en ben ik het werk mooi blijven vinden. Bij leven en welzijn hoop ik mijn 45-jarig jubileum bij Van der Vlist te halen!
We helpen je graag
Op basis van uw locatie en uw markt / dienst adviseren wij u contact op te nemen met:
Van der Vlist Logistics B.V.
